Mijn allereerste keer in de Tiroler Zugspitzbahn.
Ik herinner het nog alsof het gisteren was. 's Morgens werd er aan de ontbijttafel besloten om naar de Zugspitze te gaan. Mijn ouders wisten dat ik hier echt naar toe wilde en gaven me daarom een "berg- und talfahrt" cadeau. Ik was er dolgelukkig mee!
Het was trouwens mooi weer, de helderste dag van ons verblijf. Helder weer is wel een echte vereiste, anders betaal je om de wolken van dichtbij te zien... Je kan dan even goed in het dampbad van je hotel gaan zitten.
Nu kan je met een moderne gondel in één trip naar boven, in '88 moesten we halverweg nog overstappen. Dit was een akelige bedoening! Ook de gondel was veel kleiner dan nu, zoals je op de onderstaande foto kan zien.
Hier zie je de plaats waar we moesten overstappen. Dit was geen lachertje voor mensen met hoogtevrees, je kon héél diep naar beneden kijken.
De kwaliteit van de foto's is helaas niet optimaal. Deze zijn gemaakt van oude dia's, maar ze geven je toch een goed beeld van de situatie destijds.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten